Góra św. Wojciecha

Legendarne wzgórze związane z początkami Barcina i chrześcijaństwa na ziemiach polskich oraz z kultem św. Wojciecha. Można stąd zobaczyć panoramę Barcina.

Legenda mówi, że w 997 r. przejeżdżał tędy orszak biskupa Wojciecha, który zmierzał z Gniezna do Gdańska. Wędrowcy zatrzymali się wówczas na odpoczynek przy pagórku na prawym brzegu Noteci, w rejonie dzisiejszego Barcina. Podczas wyprawy misyjnej Wojciech zginął śmiercią męczeńską. W drodze powrotnej konie ciągnące wóz ze zwłokami świętego poznały górę, przy której wcześniej zorganizowano odpoczynek, i odmówiły dalszej jazdy. Ruszyły dopiero, gdy w tym miejscu postawiono krzyż. Inna z legend mówi, że akt wykupu ciała męczennika od Prus odbywał się właśnie na tym wzgórzu.

W 1933 r. na wzgórzu ustawiono ufundowaną przez mieszkańców figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa, wybudowano schody i ozdobne balustrady. Ten pomnik – wotum dziękczynne za odzyskanie niepodległości – został zniszczony w 1939 r. Po II wojnie światowej ponownie ustawiono krzyż. W 2012 r. zakończono odnowę Góry św. Wojciecha i odsłonięto odbudowaną figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa.