Pierwsza parafia powstała tu na przełomie XIII i XIV w. z fundacji arcybiskupów gnieźnieńskich. Obecny kościół zbudowano w latach 1826–28, w miejscu wcześniejszej świątyni, która spłonęła. Kościół jest usytuowany na wzgórzu, orientowany, jednonawowy, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Od południa do prezbiterium przylega murowana zakrystia z lat 30. XX w. Budowla ma konstrukcję szachulcową (tzw. mur pruski). Jest to świątynia dwuczęściowa, o charakterystycznej cebulowatej wieży. Wewnątrz znajdują się trzy ołtarze: główny – w stylu barokowym, z obrazem św. Katarzyny, oraz dwa boczne – wykonane w stylu gotyckim, z obrazami Przemienienia Pańskiego i Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Część wyposażenia pochodzi z XVII i XVIII w. Przed kościołem znajduje się figura Najświętszego Serca Pana Jezusa, ustawiona jeszcze przed II wojną światową.